Opowieść o Puszczy Białowieskiej – najstarszym zachowanym do dziś naturalnym lesie Europy – poprzez pryzmat ludzi, zwierząt, leśnych ścieżek, pyłków zalegających w torfie, pięknie zdobionych ganków drewnianych domów. To nie jest typowy przewodnik. Nie ma w nim bazy noclegowej, przyznawania gwiazdek, wyznaczonych tras, są za to punktowe historie, które pokazują, że puszcza to system naczyń połączonych, w którym człowiek i przyroda wzajemnie na siebie od wieków oddziałują. Znajdziemy tu historie o ludziach (ocalonym z zagłady Żydzie z Białowieży oraz astronomie amatorze), akcji obrączkowania ptaków, wsiach, które zniknęły, zorganizowanej akcji ratowania populacji żubra, puszczańskich ścieżkach i królewskich traktach. W tle tej wielogłosowej (autorów jest kilku) opowieści co jakiś czas wybrzmiewa wielka historia – zabory, bieżeństwo, I i II Wojna Światowa, czasy PRL-u. Opisywany teren to puszcza oraz jej bliższe i dalsze (północna część powiatu hajnowskiego – Kaniuki, oraz Kraina Otwartych Okiennic – warto sprawdzić!) okolice. W książce, oprócz tekstów, zamieszczono również fotoreportaże.
Przemierzaliśmy wzdłuż i wszerz Puszczę Białowieską i jej okolice. Po drodze przyglądaliśmy się śladom historii i zupełnie współczesnym wydarzeniom. Długie godziny minęły nam na rozmowach z mieszkańcami i pasjonatami regionu. Krajoznawcze wyprawy zaowocowały 11 reportażami i 4 fotoreportażami.